Ἐφημερίδα «Δρῆρος», 15 Μαΐου 1955, ἀριθ. φύλ. 163
ΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ
Τώρα καί χρόνια ἡ Μαρίκα, ἡ ἐκλεκτή πνευματική γυναῖκα τοῦ τόπου μας, εἶχε περιβάλει μέ ἰδιαίτερη στοργή τό «Συντριβάνι». Ἐκεῖ στό σύλλογο τῆς «Δρήρου», πού περισσότερο συνεργαζόμαστε, μοὔλεγε μέ παράπονο. «Τί κρῖμα νά κολλήσουν δίπλα στό Συντριβάνι, ἐκεῖνο τό καφενεῖο πού χαλάει ὅλη τήν ὡραία γραμμή τοῦ ἱστορικοῦ γιά τή Νεάπολη, αὐτοῦ μνημείου».
Τό θυμήθηκα, διαβάζοντας στό τελευταῖο φύλλο τῆς «Δρήρου» τήν ἔντονη διαμαρτυρία της, γιά τίς σκέψεις πού γίνονται νά τό ἐξαφανίσουν!
Γιά ὄνομα τοῦ Θεοῦ! Ἔχομε τόσα λίγα νεώρετα ἱστορικά μνημεῖα πού εἶναι φοβερό νά τά συνεπάρει καί αὐτά ὁ ὁδοστρωτῆρας τοῦ μοντέρνου ἐξωραϊσμοῦ, πού κινδυνεύει νά σβύση, ἀπό τή μιά ἄκρη ὡς τήν ἄλλη τοῦ νησιοῦ, μαζύ μέ τήν ἄγνοια τῶν χωρικῶν μας, μνημεῖα τῆς μακραίωνης ἱστορίας τῆς Κρήτης, πού ἀφοροῦν ὄχι μονάχα τούς ἀγῶνες καί τίς θυσίες της, μά καί τήν Τέχνη καί τήν ὅλη πνευματική πορεία της ἀνάμεσα στούς αἰῶνες.
Τό Συντριβάνι τῆς Πλατείας εἶναι ἕνα ἀπ’ αὐτά. Μά καί μαζί εἶναι δεμένο μέ τήν ὡραία σιλουέττα της.
Ἄν ἀπαλαχτεῖ ἀπό τό ξένο κτίριο πού τοῦ προσκόλλησαν καί ἐξωραϊστεῖ ὅπως ὡραία ὑποδείχνει στό ἄρθρο της ἡ Δίς Ἀμαριώτου, θά προαγάγη καί τήν ὠμορφιά τῆς πλατείας, ὅπως εἶμαι βέβαιος πώς συμφωνοῦν οἱ ἄνθρωποι τῆς Τέχνης καί τῶν Γραμμάτων τοῦ τόπου μας.
Γεώργιος Ἰ. Καφφετζάκης - Μαράντης
ΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ
Τώρα καί χρόνια ἡ Μαρίκα, ἡ ἐκλεκτή πνευματική γυναῖκα τοῦ τόπου μας, εἶχε περιβάλει μέ ἰδιαίτερη στοργή τό «Συντριβάνι». Ἐκεῖ στό σύλλογο τῆς «Δρήρου», πού περισσότερο συνεργαζόμαστε, μοὔλεγε μέ παράπονο. «Τί κρῖμα νά κολλήσουν δίπλα στό Συντριβάνι, ἐκεῖνο τό καφενεῖο πού χαλάει ὅλη τήν ὡραία γραμμή τοῦ ἱστορικοῦ γιά τή Νεάπολη, αὐτοῦ μνημείου».
Τό θυμήθηκα, διαβάζοντας στό τελευταῖο φύλλο τῆς «Δρήρου» τήν ἔντονη διαμαρτυρία της, γιά τίς σκέψεις πού γίνονται νά τό ἐξαφανίσουν!
Γιά ὄνομα τοῦ Θεοῦ! Ἔχομε τόσα λίγα νεώρετα ἱστορικά μνημεῖα πού εἶναι φοβερό νά τά συνεπάρει καί αὐτά ὁ ὁδοστρωτῆρας τοῦ μοντέρνου ἐξωραϊσμοῦ, πού κινδυνεύει νά σβύση, ἀπό τή μιά ἄκρη ὡς τήν ἄλλη τοῦ νησιοῦ, μαζύ μέ τήν ἄγνοια τῶν χωρικῶν μας, μνημεῖα τῆς μακραίωνης ἱστορίας τῆς Κρήτης, πού ἀφοροῦν ὄχι μονάχα τούς ἀγῶνες καί τίς θυσίες της, μά καί τήν Τέχνη καί τήν ὅλη πνευματική πορεία της ἀνάμεσα στούς αἰῶνες.
Τό Συντριβάνι τῆς Πλατείας εἶναι ἕνα ἀπ’ αὐτά. Μά καί μαζί εἶναι δεμένο μέ τήν ὡραία σιλουέττα της.
Ἄν ἀπαλαχτεῖ ἀπό τό ξένο κτίριο πού τοῦ προσκόλλησαν καί ἐξωραϊστεῖ ὅπως ὡραία ὑποδείχνει στό ἄρθρο της ἡ Δίς Ἀμαριώτου, θά προαγάγη καί τήν ὠμορφιά τῆς πλατείας, ὅπως εἶμαι βέβαιος πώς συμφωνοῦν οἱ ἄνθρωποι τῆς Τέχνης καί τῶν Γραμμάτων τοῦ τόπου μας.
Γεώργιος Ἰ. Καφφετζάκης - Μαράντης
